1. Lokalizacja i opis ogólny założenia
Zespół usytuowany w zachodniej części miasta Sława pow. wschowski (niem. Schlawa, w latach 1937-1945 Schlesiersee), na południowy-zachód od Rynku. Od strony północno-wschodniej zespół sąsiaduje z terenem kościoła parafialnego pw. św. Michała Archanioła, wzniesionego w latach 1580-1604 jako luterański, od 1654 r. katolicki. Zachodnia granica założenia biegnie wzdłuż brzegów Jeziora Sławskiego, granica północna – na wysokości ul. Nowy Rynek, równolegle do przepływającej przez park rzeki Czernicy, a następnie w kierunku wschodnim wzdłuż ul. pl. Tomkiewicza, granica wschodnia – wzdłuż ul. Głogowskiej, południowa zaś – wzdłuż ul. Nowosolskiej, prowadzącej do miejscowości Radzyń. Historyczne wejście główne na teren zespołu usytuowane jest od strony miasta, przy ul. Głogowskiej. Brama w ogrodzeniu barokowa (XVIII w.), otwór w bramie zwieńczony łukiem koszowym, zamknięty dwoma wrotami, flankowany parami pilastrów o głowicach zdobionych kimationem. Nad przejazdem herb hrabiów von Fernemont w formie używanej od 1748 r.
W północno-wschodniej części zespołu zlokalizowany późnobarokowy pałac (1732-1735, wzniesiony z wykorzystaniem murów budowli późnorenesansowej z 4 ćw. XVI w.), elewacją frontową zwrócony na wschód, elewacją zachodnią (ogrodową) – w kierunku jeziora, ob. nieużytkowany, poprzedzony dziedzińcem z podjazdem, w którego centralnej części późnobarokowa piaskowcowa figura św. Jana Nepomucena (2 ćw. XVIII w.). Po południowo-wschodniej stronie dziedzińca usytuowana oficyna z basztą (XVI w., rozbudowana w XVIII w.), pozbawiona cech stylowych, ustawiona prostopadle względem południowego skrzydła pałacu, murowana, wzniesiona na rzucie prostokąta, dwukondygnacyjna, pozbawiona więźby dachowej, ob. nieużytkowana. Między pałacem a Jeziorem Sławskim położony jest teren dawnego ogrodu ozdobnego, zaś na północ i południe od niego – park krajobrazowy, ob. miejski, ciągnący się wzdłuż brzegów jeziora.
Do czasów obecnych nie zachowało się ogrodnictwo pałacowe, zlokalizowane za budynkiem oficyny z basztą (część wschodnia zespołu), oraz grobowiec w północnej części parku, nieopodal brzegu jeziora, wzniesiony przez Franza Karla Stanislausa hrabiego von Fernemont, barona von Barwitz (zm. 1847).