4. Opis parku
Park zachowany w granicach historycznych, o łącznej powierzchni 13 ha, złożony z terenu dawnego ogrodu ozdobnego, usytuowanego między pałacem a Jeziorem Sławskim (około 3 ha) oraz otulającego go parku krajobrazowego z lat 1853-1854 (proj. E. Petzold), ciągnącego się wzdłuż wschodniego i południowo-wschodniego brzegu Jeziora Sławskiego (około 10 ha)87. Pałacowa część parku wraz z dziedzińcem, znajdująca się obecnie w rękach prywatnych, od wielu lat pozbawiona jest odpowiedniej opieki i pielęgnacji, porośnięta samosiewami i roślinnością ruderalną. Dawny podjazd przed pałacem nieczytelny. Pozostała część parku należy do Gminy Miejskiej Sława i wykorzystywana jest jako park miejski.
Przez północną część parku przepływa rzeka Czernica, zaś w części centralnej usytuowany jest staw o nieregularnym kształcie z półwyspem. Układ parku swobodny, powiązany kompozycyjnie i widokowo z Jeziorem Sławskim. Wzdłuż brzegów jeziora wytyczona promenada, pozostały układ dróg swobodny, przez staw i ciek wodny poprowadzone współczesne mostki. Historyczna architektura (grobowiec, dom rybaka, o którym wspomina się w 1924 r.88) oraz elementy małej architektury niezachowane.
Zabytkowy drzewostan reprezentowany nielicznie. Na dziedzińcu oraz za pałacem rosną majestatyczne pojedyncze okazy platanów klonolistnych (Platanus x hispanica), sosen czarnych (Pinus nigra), żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis), daglezji zielonej (Pseudotsuga menziesii) i kasztanowca białego (Aesculus hippocastanum)89. Gatunkami dominującymi są: robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia), olsza czarna (Alnus glutinosa), klon pospolity (Acer platanoides) i lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos)90. Na terenie parku odnotowano ponadto okaz lipy drobnolistnej o brzozolistnej formie liścia (Tilia cordata ʻBetulifoliaʼ)91.