Opis parku - Zespół pałacowo-parkowy w Trzebielu - Trzebiel - Pałace i Parki Środkowego Nadodrza

4. Opis parku

Jedyna wzmianka o ogrodzie przy pałacu pochodzi z 1939 r.¹² Jednak, biorąc pod uwagę wiek zachowanych drzew, można sądzić, że park założony został wcześniej, na przełomie XIX i XX w. Z uwagi na dawniej istniejącą tu fosę, ukształtowanie parku jest różnorodne. Bezpośrednio przy pałacu wyróżniają się dwa drzewa, przy wejściu żywotnik (Thuja sp.), po jego północnej stronie – dąb szypułkowy (Quercus robur). Przypuszcza się, że główna część parku znajdowała się na dolnym tarasie. Ta część była płaska i przecięta rzeką, natomiast w części północnej lekko unosiła się w kierunku pałacu. Rosną tu: buk pospolity odmiana czerwonolistna (Fagus sylvatica ‘Purpurea’) [ilustr.], klony pospolite (Acer platanoides), kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum), ponadto dęby szypułkowe, dęby czerwone (Quercus rubra) i topola biała (Populus alba). W ruinę pałacu porastają bluszcz pospolity (Hedera helix) i winobluszcz pięciolistkowy (Parthenocissus quinquefolia). Relikt parku jest bardzo zaniedbany, nieużytkowany i praktycznie niedostępny. Nie można również opisać jego układu, bowiem taki nie istnieje. Część najbliższa pałacowi jest ogrodzona, natomiast wchodząc do parku od strony południowej zmagać się trzeba z bardzo gęstym podrostem drzew uniemożliwiającym poruszanie się. W ostatnich latach park uległ głębokiej degradacji, z powodu budowy na jego terenie stacji benzynowej i parkingu.