Opis parku - Zespół pałacowo-parkowy w Bojadłach - Bojadła - Pałace i Parki Środkowego Nadodrza

4. Opis parku

Park pałacowy, obecnie wydzielony z zespołu i zamieniony na park publiczny, jest w znacznym stopniu zdegradowany, zaś ślady dawnych założeń ogrodowych niemal całkowicie zatarte. Pozostałością pierwotnej barokowej koncepcji parku jest układ osiowy, z symetrycznie rozmieszczonymi kwaterami i prostopadły do osi kanał, dzielący park na dwie części. Dominantę kompozycyjną stanowi główna aleja parkowa, usytuowana na osi założenia, na przedłużeniu dziedzińca honorowego pałacu. Wyznacza ona daleką perspektywę w kierunku ryzalitu [ilustr.], zaś w widoku ze środkowego okna salonu w stronę przeciwną, na południowy skraj parku [ilustr.]. Obie te perspektywy podkreślają (a zarazem wizualnie łączą dwie części założenia) słupy bramne po obu stronach drogi, które w oglądzie perspektywicznym ustawione są w dwóch planach na kształt kulis [ilustr.], tworzących scenograficzną oprawę widoku (pierwotnie efekt ten wzmagały ozdobne wazony w zwieńczeniu słupów) [ilustr.]. W obecnym stanie ów widokowy charakter alei wskutek braku pielęgnacji zieleni i nieprzemyślane nasadzenia młodych drzew (w 2 poł. XX w.) jest stopniowo zacierany przez roślinność. Zachowane kwatery wyznaczają alejki obrzeżone zaniedbanymi szpalerami grabów i lip drobnolistnych [ilustr.]. Na północ od kanału aleja, obsadzona młodymi klonami jesionolistnymi, prowadzi przez dawny parter kwiatowy, historycznie pozbawiony wysokich drzew. Ramami widokowymi są szpalery grabów wzdłuż dwóch alei równoległych do alei głównej. Wszystkie aleje mają swoją kontynuację po stronie południowej za kanałem, zaś środkowa aleja obsadzona jest za mostkiem (obecnie betonową kładką) stosunkowo młodymi modrzewiami europejskimi [ilustr.]. Park zamyka od południa czytelna w dużym stopniu aleja brzeżna. Występują tutaj egzemplarze drzew w wieku ok. 50-150 lat: dąb szypułkowy, klon zwyczajny, świerk pospolity, sosna zwyczajna i lipa drobnolistna, wśród nich godne uwagi trzy dęby o wymiarach pomników przyrody oraz rosnący przy kanale od północy jesion wyniosły⁶² [ilustr.]. Kompleks parkowo-ogrodowy datowany jest na początek XVIII w., założony przy okazji budowy pierwszego pałacu w Bojadłach w 1707 r., zapewne gruntownie przekształcany (lub założony na nowo) ok. 1735 r., wraz z budową nowego zespołu pałacowego; zmieniany w końcu XVIII i w XIX w. (wówczas powstał zieleniec w bezpośrednim sąsiedztwie pałacu), autor założenia nieznany.